Langdurige afwezigheid door burn out: wie is verantwoordelijk?

Oorzaak burn out wordt vaak gelegd bij individu. Dit is slechts gedeeltelijk correct. Het klopt dat sommigen mensen meer vatbaar zijn voor een burn out. Wie te hoge eisen stelt aan zichzelf en daarbij perfectionistisch is aangelegd, loopt meer risico. Anderzijds zijn we ook als maatschappij niet goed bezig. Het stijgend aantal burn outs, jaar na jaar, is hier een teken aan de wand. Ondanks de vele initiatieven –burn out coaches, re-integratietrajecten, zorgmanagers, loopbaancoaches … - zet de stijgende trend zich door.

Het maatschappelijk model van economische groei – een vooral virtueel gegeven voor een groot deel van de mensheid – heeft zware gevolgen voor de mens. We moeten alsmaar meer presteren, vaak met minder mensen en middelen. Wat daarvoor wel ter beschikking staat van medewerkers zijn de talloze digitale tools die snelheid en voortdurende bereikbaarheid mogelijk maken. Alleen hebben we niet geleerd hoe we met die tools moeten omgaan. We hollen de technologie achteraan als kippen zonder kop.

Een maatschappij verander je niet van de ene dag op de andere. Ook bedrijven en organisaties niet. Begin daarom klein. Werk aan een duurzaam personeelsbeleid, waarin autonomie, veiligheid, vertrouwen en verbondenheid centraal staan.